هلیوس

من ضد اجتماع ام یعنی وقتی ببینم هژار نفر یک کاریو انجام میدن حتی اگه خودم به عنوان نفر انجام داده  باشم حالم از اون کار بهم میخوره. بدم میاد از بقیه. از رابطه های چند نفری متنفزم. دوست دارم فقط با یه نفر حرف بزنم بعدش ذهنشو وپاک کنم. تمام چت های تلگرام ایمیل و پیامامو پاک میکنم. دوست دارم  مخفی باشم. دلیل این خضوع وخشوع چیه!؟

از باختن متنفرم‌. اونقدر که بدم میاد از باختن که از بردن خوشم نمیاد. من باید  همیشه رقابت کنم. از الان رقیبم خود روز قبله.

پ.ن1:ذهنم خیلی دقیق و با نظمه. الان که دارم اینقدر بد مینویسم حالم از خودم بهم میخوره.

پ.ن2: معذرت میخوام.

سلامی دوباره!

من هیجده سالمه و حدود شصت و چند روز دیگه کنکور تجربی دارم. اوایلی که وارد راهنمایی شدم بخاطر یک سری اتفاق( بعدا مینویسمشون) میخواستم پزشک بشم. خواسته اون موقع من فقط بخاطر عشق و علاقه و اون اتفاقی که قراره بنویسم بود.

چند وقت بعد دوست داشتم یک فیزیک دان بشم. گذشت و فهمیدم فیزیک دوست ندارم و علاقه اصلی من شیمیه.

شیمی جان چهار ساله که عشقمون پایداره، سایه ات مستدام عزیزم!

ولی بازم طی یک اتفاقاتی(که اینم مینویسم) شیمی رو خیلی دوست ندارم یا شاید هم از نظر ذهنی اشباع شدم.

الان تمرکزم روی کنکوره و بعدش با انتخاب رشته زخمتون میکنم. :د

شرایط درسیم خوب نیست. تلاشمو میکنم ولی هنوز ضعیفم و  باید توی این شصت روز خاکو به کیمیا تبدیل کنم

من عاشق برنامه ریزی ام. حالا توی هر مسئله ای میخواد باشه بزمه فردارو اینجا میگم تا یکم شاد تر بشم.

ساعت  شش و بیست و هفت دقیقه بیدار‌میشم تا شش و چهل و شش دقیقه کارای اولیه رو انجام میدم تا هشت برای امتحان میخونم. هشت و پنج دقیقه مدرسه ام. حداکثر ساعت دوازده و ربع برمیگردم خونه. تا یک برنامه میریزم تا سی و یک اردیبهشت. از یک تا چهار درسمو میخونم. از چهار میرم یکم به خودم برسم. حداکثر دو ساعت باید طول بکشه. شش تا دوازده درس میخونم. دوازده میخوابم تا ساعت شش و ربع بیدار شم.